کد مطلب:94587 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133

خطبه 170-در آغاز نبرد صفین فرمود












[صفحه 449]

پروردگارا: اینك كه با شامیان، آهنگ پیكار دارم، نخست ترا نیایش میكنم مهربانا، تو ای جهان آفرینی كه این آسمان نیلگون و این فضای بی انتها را آفریده ای و برای ما خاكیان، گردش شب و روزی و بامداد و شامگاه و مهری و ماهی و اختران را ایجاد فرموده ای. تو ای كردگار بی همتائی كه در همه آن ستارگان و ماه و خورشید، فرشتگانی عبادتگر و ثناگو ساكن ساختی كه در كار عبادت و فرمانبرداری هرگز رخوت و خستگی به آنان روی نمی آورد. ای خالق این زمین كه آن را جای آرمیدن مردم و گذرگاه پرندگان و چهارپایان- كه به چشم می آیند و حشرات و جانورانی كه به علت كوچكی دیده نمی شوند و ارقام و اعداد، از شمارش آنهمه بی شمار عاجزند - گردانیده ای. ای آفریدگار كوههای استواری كه آنها را همچون میخ های گران، بر سینه زمین كوفته ای و این كوهها را برای آفریدگان خود پناهگاه و ملجا امیدهائی قرار دادی مهربانا، اگر ما را بر دشمنان خود پیروزی دادی، ستمگری را از ما دور بگردان و در عدالت و كردار نیك استوارمان بفرما. اما اگر دشمن را بر ما ظفر دادی، آنگاه ما را به بركت شهادت در راه خود مفتخر بنما و وجودمان را از بلای ستم پیشگی و گنهكاری دور بدار كجاست آن ج

وانمرد با ایمانی كه در برابر خصم می ایستاد و مانع ورود كافران به حریم پاك مسلمانی میشد؟ چه شد آن مرد با حمیت و سلحشور، كه در روزهای سخت جنگ، از خانه و خانواده و یاران خویش حمایت مینود ؟ شما ای سربازان خدا، اگر از عرصه كارزار، رویگردان شوید و پا به فرار بگذارید، ننگ و نفرین را برای خود خریده اید و پشت سر، سرزنش خواهید شد. اما اگر بر دشمنان دین و ایمان بشورید و با آنها ستیز كنید، بهشت برین پیش روی شماست


صفحه 449.